odrzec

See also: odrzeć

Polish

Etymology

From od- +‎ rzec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔd.ʐɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdʐɛt͡s
  • Syllabification: od‧rzec

Verb

odrzec pf (imperfective odrzekać)

  1. (transitive) to answer, to reply, to respond
    Synonym: odpowiedzieć

Conjugation
Conjugation of odrzec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odrzec
future tense 1st odrzeknę odrzekniemy
2nd odrzekniesz odrzekniecie
3rd odrzeknie odrzekną
impersonal odrzeknie się
past tense 1st odrzekłem odrzekłam odrzekliśmy odrzekłyśmy
2nd odrzekłeś odrzekłaś odrzekliście odrzekłyście
3rd odrzekł odrzekła odrzekło odrzekli odrzekły
impersonal odrzeknięto
conditional 1st odrzekłbym odrzekłabym odrzeklibyśmy odrzekłybyśmy
2nd odrzekłbyś odrzekłabyś odrzeklibyście odrzekłybyście
3rd odrzekłby odrzekłaby odrzekłoby odrzekliby odrzekłyby
impersonal odrzeknięto by
imperative 1st niech odrzeknę odrzeknijmy
2nd odrzeknij odrzeknijcie
3rd niech odrzeknie niech odrzekną
passive adjectival participle odrzeczony odrzeczona odrzeczone odrzeczeni odrzeczone
anterior adverbial participle odrzeknąwszy
verbal noun odrzeczenie

Further reading
  • odrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.