odskoczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: od‧sko‧czyć

Verb

odskoczyć pf (imperfective odskakiwać)

  1. (intransitive) to jump away, to jump back, to recoil [+ od (genitive) = from something]
  2. (intransitive) to bounce back [+ od (genitive) = off something]
  3. (intransitive) to open suddenly, to pop open
  4. (intransitive) to peel away, to distance oneself [+ od (genitive) = from something]

Conjugation
Conjugation of odskoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odskoczyć
future tense 1st odskoczę odskoczymy
2nd odskoczysz odskoczycie
3rd odskoczy odskoczą
impersonal odskoczy się
past tense 1st odskoczyłem odskoczyłam odskoczyliśmy odskoczyłyśmy
2nd odskoczyłeś odskoczyłaś odskoczyliście odskoczyłyście
3rd odskoczył odskoczyła odskoczyło odskoczyli odskoczyły
impersonal odskoczono
conditional 1st odskoczyłbym odskoczyłabym odskoczylibyśmy odskoczyłybyśmy
2nd odskoczyłbyś odskoczyłabyś odskoczylibyście odskoczyłybyście
3rd odskoczyłby odskoczyłaby odskoczyłoby odskoczyliby odskoczyłyby
impersonal odskoczono by
imperative 1st niech odskoczę odskoczmy
2nd odskocz odskoczcie
3rd niech odskoczy niech odskoczą
anterior adverbial participle odskoczywszy
verbal noun odskoczenie

Further reading
  • odskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.