odwidzieć

Polish

Etymology

From od- +‎ widzieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈvi.d͡ʑɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -id͡ʑɛt͡ɕ
  • Syllabification: od‧wi‧dzieć

Verb

odwidzieć pf

  1. (reflexive, colloquial) to stop being liked

Conjugation
Conjugation of odwidzieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odwidzieć
future tense 1st odwidzę odwidzimy
2nd odwidzisz odwidzicie
3rd odwidzi odwidzą
impersonal odwidzi się
past tense 1st odwidziałem odwidziałam odwidzieliśmy odwidziałyśmy
2nd odwidziałeś odwidziałaś odwidzieliście odwidziałyście
3rd odwidział odwidziała odwidziało odwidzieli odwidziały
impersonal odwidziano
conditional 1st odwidziałbym odwidziałabym odwidzielibyśmy odwidziałybyśmy
2nd odwidziałbyś odwidziałabyś odwidzielibyście odwidziałybyście
3rd odwidziałby odwidziałaby odwidziałoby odwidzieliby odwidziałyby
impersonal odwidziano by
imperative 1st niech odwidzę odwidźmy
2nd odwidź odwidźcie
3rd niech odwidzi niech odwidzą
anterior adverbial participle odwidziawszy
verbal noun odwidzenie

Further reading
  • odwidzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odwidzieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.