offiziare
Italian
Verb
offiziàre (first-person singular present offìzio, first-person singular past historic offiziài, past participle offiziàto, auxiliary avére)
- (archaic) Alternative form of officiare
Conjugation
Conjugation of offiziàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | offiziàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | offiziàndo | |||
| present participle | offiziànte | past participle | offiziàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | offìzio | offìzi | offìzia | offiziàmo | offiziàte | offìziano |
| imperfect | offiziàvo | offiziàvi | offiziàva | offiziavàmo | offiziavàte | offiziàvano |
| past historic | offiziài | offiziàsti | offiziò | offiziàmmo | offiziàste | offiziàrono |
| future | offizierò | offizierài | offizierà | offizierémo | offizieréte | offizierànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | offizierèi | offizierésti | offizierèbbe, offizierébbe | offizierémmo | offizieréste | offizierèbbero, offizierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | offìzi | offìzi | offìzi | offiziàmo | offiziàte | offìzino |
| imperfect | offiziàssi | offiziàssi | offiziàsse | offiziàssimo | offiziàste | offiziàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| offìzia | offìzi | offiziàmo | offiziàte | offìzino | ||
| negative imperative | non offiziàre | non offìzi | non offiziàmo | non offiziàte | non offìzino | |
Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.