ogromieć

Polish

Etymology

From ogrom +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔɡˈrɔ.mjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: og‧ro‧mieć

Verb

ogromieć impf

  1. (intransitive, rare) to become enormous
    Synonym: olbrzymieć

Conjugation
Conjugation of ogromieć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ogromieć
present tense 1st ogromieję ogromiejemy
2nd ogromiejesz ogromiejecie
3rd ogromieje ogromieją
impersonal ogromieje się
past tense 1st ogromiałem ogromiałam ogromieliśmy ogromiałyśmy
2nd ogromiałeś ogromiałaś ogromieliście ogromiałyście
3rd ogromiał ogromiała ogromiało ogromieli ogromiały
impersonal ogromiano
future tense 1st będę ogromiał,
będę ogromieć
 będę ogromiała,
będę ogromieć
 będziemy ogromieli,
będziemy ogromieć
 będziemy ogromiały,
będziemy ogromieć
2nd będziesz ogromiał,
będziesz ogromieć
 będziesz ogromiała,
będziesz ogromieć
 będziecie ogromieli,
będziecie ogromieć
 będziecie ogromiały,
będziecie ogromieć
3rd będzie ogromiał,
będzie ogromieć
 będzie ogromiała,
będzie ogromieć
 będzie ogromiało,
będzie ogromieć
 będą ogromieli,
będą ogromieć
 będą ogromiały,
będą ogromieć
impersonal będzie ogromieć się
conditional 1st ogromiałbym ogromiałabym ogromielibyśmy ogromiałybyśmy
2nd ogromiałbyś ogromiałabyś ogromielibyście ogromiałybyście
3rd ogromiałby ogromiałaby ogromiałoby ogromieliby ogromiałyby
impersonal ogromiano by
imperative 1st niech ogromieję ogromiejmy
2nd ogromiej ogromiejcie
3rd niech ogromieje niech ogromieją
active adjectival participle ogromiejący ogromiejąca ogromiejące ogromiejący ogromiejące
contemporary adverbial participle ogromiejąc
verbal noun ogromienie
adjective
adverb

Further reading
  • ogromieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ogromieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.