okaleczyć

Polish

Etymology

From o- +‎ kaleczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.kaˈlɛ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧ka‧le‧czyć

Verb

okaleczyć pf (imperfective okaleczać)

  1. (transitive) to cripple, to maim, to mutilate (to give someone a physical disability)
  2. (transitive) to cripple mentally
  3. (transitive) to seriously harm a plant or an object
  4. (reflexive) to self-mutilate
    Synonym: samookaleczyć

Conjugation
Conjugation of okaleczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okaleczyć
future tense 1st okaleczę okaleczymy
2nd okaleczysz okaleczycie
3rd okaleczy okaleczą
impersonal okaleczy się
past tense 1st okaleczyłem okaleczyłam okaleczyliśmy okaleczyłyśmy
2nd okaleczyłeś okaleczyłaś okaleczyliście okaleczyłyście
3rd okaleczył okaleczyła okaleczyło okaleczyli okaleczyły
impersonal okaleczono
conditional 1st okaleczyłbym okaleczyłabym okaleczylibyśmy okaleczyłybyśmy
2nd okaleczyłbyś okaleczyłabyś okaleczylibyście okaleczyłybyście
3rd okaleczyłby okaleczyłaby okaleczyłoby okaleczyliby okaleczyłyby
impersonal okaleczono by
imperative 1st niech okaleczę okaleczmy
2nd okalecz okaleczcie
3rd niech okaleczy niech okaleczą
passive adjectival participle okaleczony okaleczona okaleczone okaleczeni okaleczone
anterior adverbial participle okaleczywszy
verbal noun okaleczenie

Derived terms
noun

Further reading
  • okaleczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okaleczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.