okocić

Polish

Etymology

From o- +‎ kocić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈkɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: o‧ko‧cić

Verb

okocić pf (imperfective kocić)

  1. (reflexive) to have young, to kitten
    Hypernym: urodzić

Conjugation
Conjugation of okocić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive okocić
future tense 1st okocę okocimy
2nd okocisz okocicie
3rd okoci okocą
impersonal okoci się
past tense 1st okociłem okociłam okociliśmy okociłyśmy
2nd okociłeś okociłaś okociliście okociłyście
3rd okocił okociła okociło okocili okociły
impersonal okocono
conditional 1st okociłbym okociłabym okocilibyśmy okociłybyśmy
2nd okociłbyś okociłabyś okocilibyście okociłybyście
3rd okociłby okociłaby okociłoby okociliby okociłyby
impersonal okocono by
imperative 1st niech okocę okoćmy
2nd okoć okoćcie
3rd niech okoci niech okocą
anterior adverbial participle okociwszy
verbal noun okocenie
adjective
nouns

Further reading
  • okocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.