omówić

Polish

Etymology

From o- +‎ mówić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈmu.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: o‧mó‧wić

Verb

omówić pf (imperfective omawiać)

  1. (transitive) to discuss, to talk through

Conjugation
Conjugation of omówić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omówić
future tense 1st omówię omówimy
2nd omówisz omówicie
3rd omówi omówią
impersonal omówi się
past tense 1st omówiłem omówiłam omówiliśmy omówiłyśmy
2nd omówiłeś omówiłaś omówiliście omówiłyście
3rd omówił omówiła omówiło omówili omówiły
impersonal omówiono
conditional 1st omówiłbym omówiłabym omówilibyśmy omówiłybyśmy
2nd omówiłbyś omówiłabyś omówilibyście omówiłybyście
3rd omówiłby omówiłaby omówiłoby omówiliby omówiłyby
impersonal omówiono by
imperative 1st niech omówię omówmy
2nd omów omówcie
3rd niech omówi niech omówią
passive adjectival participle omówiony omówiona omówione omówieni omówione
anterior adverbial participle omówiwszy
verbal noun omówienie

Further reading
  • omówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • omówić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.