ominąć

Polish

Etymology

From o- +‎ minąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈmi.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -inɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: o‧mi‧nąć

Verb

ominąć pf (imperfective omijać)

  1. (transitive) to bypass, to avoid, to skirt, (roughly) to miss
    Coś mnie ominęło? ― Did I miss anything? (literally, “Did something pass me by?”)

Conjugation
Conjugation of ominąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ominąć
future tense 1st ominę ominiemy
2nd ominiesz ominiecie
3rd ominie ominą
impersonal ominie się
past tense 1st ominąłem ominęłam ominęliśmy ominęłyśmy
2nd ominąłeś ominęłaś ominęliście ominęłyście
3rd ominął ominęła ominęło ominęli ominęły
impersonal ominięto
conditional 1st ominąłbym ominęłabym ominęlibyśmy ominęłybyśmy
2nd ominąłbyś ominęłabyś ominęlibyście ominęłybyście
3rd ominąłby ominęłaby ominęłoby ominęliby ominęłyby
impersonal ominięto by
imperative 1st niech ominę omińmy
2nd omiń omińcie
3rd niech ominie niech ominą
passive adjectival participle ominięty ominięta ominięte ominięci ominięte
anterior adverbial participle ominąwszy
verbal noun ominięcie

Further reading
  • ominąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ominąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.