ongebreideld
Dutch
Etymology
From on- + gebreideld, past participle of breidelen (“to bridle”).
Pronunciation
Audio (file)
Inflection
| Inflection of ongebreideld | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | ongebreideld | |||
| inflected | ongebreidelde | |||
| comparative | ongebreidelder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | ongebreideld | ongebreidelder | het ongebreideldst het ongebreideldste | |
| indefinite | m./f. sing. | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste |
| n. sing. | ongebreideld | ongebreidelder | ongebreideldste | |
| plural | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste | |
| definite | ongebreidelde | ongebreideldere | ongebreideldste | |
| partitive | ongebreidelds | ongebreidelders | — | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.