opić

See also: opic, opíc, and opič

Polish

Etymology

From o- +‎ pić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: o‧pić

Verb

opić pf (imperfective opijać)

  1. (transitive, colloquial) to drink to, to toast
    Synonym: ochlać
  2. (transitive, colloquial) to drink (someone) dry (drink everything someone has offered)
  3. (reflexive, colloquial) to drink a lot, to drink too much [+genitive = of something]
  4. (reflexive, colloquial) to get drunk

Conjugation
Conjugation of opić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opić
future tense 1st opiję opijemy
2nd opijesz opijecie
3rd opije opiją
impersonal opije się
past tense 1st opiłem opiłam opiliśmy opiłyśmy
2nd opiłeś opiłaś opiliście opiłyście
3rd opił opiła opiło opili opiły
impersonal opito
conditional 1st opiłbym opiłabym opilibyśmy opiłybyśmy
2nd opiłbyś opiłabyś opilibyście opiłybyście
3rd opiłby opiłaby opiłoby opiliby opiłyby
impersonal opito by
imperative 1st niech opiję opijmy
2nd opij opijcie
3rd niech opije niech opiją
passive adjectival participle opity opita opite opici opite
anterior adverbial participle opiwszy
verbal noun opicie

Further reading
  • opić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.