opiec

Polish

Etymology

From o- +‎ piec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.pjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpjɛt͡s
  • Syllabification: o‧piec

Verb

opiec pf (imperfective opiekać)

  1. (transitive) to grill, to broil

Conjugation
Conjugation of opiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opiec
future tense 1st opiekę opieczemy
2nd opieczesz opieczecie
3rd opiecze opieką
impersonal opiecze się
past tense 1st opiekłem opiekłam opiekliśmy opiekłyśmy
2nd opiekłeś opiekłaś opiekliście opiekłyście
3rd opiekł opiekła opiekło opiekli opiekły
impersonal opieczono
conditional 1st opiekłbym opiekłabym opieklibyśmy opiekłybyśmy
2nd opiekłbyś opiekłabyś opieklibyście opiekłybyście
3rd opiekłby opiekłaby opiekłoby opiekliby opiekłyby
impersonal opieczono by
imperative 1st niech opiekę opieczmy
2nd opiecz opieczcie
3rd niech opiecze niech opieką
passive adjectival participle opieczony opieczona opieczone opieczeni opieczone
anterior adverbial participle opiekłszy
verbal noun opieczenie

Further reading
  • opiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.