oplątać

See also: oplatać

Polish

Etymology

From o- +‎ plątać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈplɔn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntat͡ɕ
  • Syllabification: o‧plą‧tać

Verb

oplątać pf (imperfective oplątywać)

  1. (transitive) to entwine, to wrap around
  2. (transitive) to embroil, to involve
  3. (reflexive) to become entwined, to become wrapped around

Conjugation
Conjugation of oplątać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oplątać
future tense 1st oplączę oplączemy
2nd oplączesz oplączecie
3rd oplącze oplączą
impersonal oplącze się
past tense 1st oplątałem oplątałam oplątaliśmy oplątałyśmy
2nd oplątałeś oplątałaś oplątaliście oplątałyście
3rd oplątał oplątała oplątało oplątali oplątały
impersonal oplątano
conditional 1st oplątałbym oplątałabym oplątalibyśmy oplątałybyśmy
2nd oplątałbyś oplątałabyś oplątalibyście oplątałybyście
3rd oplątałby oplątałaby oplątałoby oplątaliby oplątałyby
impersonal oplątano by
imperative 1st niech oplączę oplączmy
2nd oplącz oplączcie
3rd niech oplącze niech oplączą
passive adjectival participle oplątany oplątana oplątane oplątani oplątane
anterior adverbial participle oplątawszy
verbal noun oplątanie

Further reading
  • oplątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oplątać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.