oponować

Polish

Borrowed from Latin oppōnere + -ować.

oponować impf (perfective zaoponować)

(intransitive) to oppose (to object to; to have a different opinion)
Synonym: przeciwstawiać się
(intransitive) to oppose (to attempt to stop the progression of; to resist or antagonize by physical means, or by arguments, etc.)
Synonym: sprzeciwiać się

Conjugation of oponować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oponować
present tense	1^st	oponuję			oponujemy
	2^nd	oponujesz			oponujecie
	3^rd	oponuje			oponują
	impersonal	oponuje się
past tense	1^st	oponowałem	oponowałam		oponowaliśmy	oponowałyśmy
	2^nd	oponowałeś	oponowałaś		oponowaliście	oponowałyście
	3^rd	oponował	oponowała	oponowało	oponowali	oponowały
	impersonal	oponowano
future tense	1^st	będę oponował, będę oponować	będę oponowała, będę oponować		będziemy oponowali, będziemy oponować	będziemy oponowały, będziemy oponować
	2^nd	będziesz oponował, będziesz oponować	będziesz oponowała, będziesz oponować		będziecie oponowali, będziecie oponować	będziecie oponowały, będziecie oponować
	3^rd	będzie oponował, będzie oponować	będzie oponowała, będzie oponować	będzie oponowało, będzie oponować	będą oponowali, będą oponować	będą oponowały, będą oponować
	impersonal	będzie oponować się
conditional	1^st	oponowałbym	oponowałabym		oponowalibyśmy	oponowałybyśmy
	2^nd	oponowałbyś	oponowałabyś		oponowalibyście	oponowałybyście
	3^rd	oponowałby	oponowałaby	oponowałoby	oponowaliby	oponowałyby
	impersonal	oponowano by
imperative	1^st	niech oponuję			oponujmy
	2^nd	oponuj			oponujcie
	3^rd	niech oponuje			niech oponują
active adjectival participle		oponujący	oponująca	oponujące	oponujący	oponujące
contemporary adverbial participle		oponując
verbal noun		oponowanie