oporny

Polish

Etymology

From opór +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔˈpɔr.nɨ/

Adjective

oporny (comparative oporniejszy, superlative najoporniejszy, adverb opornie)

reluctant, resistant

Declension

declension of oporny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	oporny		oporne	oporna	oporni	oporne
genitive	opornego			opornej	opornych
dative	opornemu			opornej	opornym
accusative	opornego	oporny	oporne	oporną	opornych	oporne
instrumental	opornym			oporną	opornymi
locative	opornym			opornej	opornych

Further reading

oporny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
oporny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.