opprimens
Latin
Etymology
Present participle of opprimō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | opprimēns | opprimēns | opprimentēs | opprimentia | |
| Genitive | opprimentis | opprimentis | opprimentium | opprimentium | |
| Dative | opprimentī | opprimentī | opprimentibus | opprimentibus | |
| Accusative | opprimentem | opprimēns | opprimentēs, opprimentīs | opprimentia | |
| Ablative | opprimente, opprimentī1 | opprimente, opprimentī1 | opprimentibus | opprimentibus | |
| Vocative | opprimēns | opprimēns | opprimentēs | opprimentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.