oprawić

Polish

Etymology

From o- +‎ prawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈpra.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: o‧pra‧wić

Verb

oprawić pf (imperfective oprawiać)

  1. (transitive) to bind (e.g. a book)
  2. (transitive) to frame, to mount
  3. (transitive) to skin, to flay, to prepare for eating

Conjugation
Conjugation of oprawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oprawić
future tense 1st oprawię oprawimy
2nd oprawisz oprawicie
3rd oprawi oprawią
impersonal oprawi się
past tense 1st oprawiłem oprawiłam oprawiliśmy oprawiłyśmy
2nd oprawiłeś oprawiłaś oprawiliście oprawiłyście
3rd oprawił oprawiła oprawiło oprawili oprawiły
impersonal oprawiono
conditional 1st oprawiłbym oprawiłabym oprawilibyśmy oprawiłybyśmy
2nd oprawiłbyś oprawiłabyś oprawilibyście oprawiłybyście
3rd oprawiłby oprawiłaby oprawiłoby oprawiliby oprawiłyby
impersonal oprawiono by
imperative 1st niech oprawię oprawmy
2nd opraw oprawcie
3rd niech oprawi niech oprawią
passive adjectival participle oprawiony oprawiona oprawione oprawieni oprawione
anterior adverbial participle oprawiwszy
verbal noun oprawienie

Derived terms
nouns
noun

Further reading
  • oprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oprawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.