orandus
Latin
Etymology
Future passive participle of ōrō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ōrandus | ōranda | ōrandum | ōrandī | ōrandae | ōranda | |
| Genitive | ōrandī | ōrandae | ōrandī | ōrandōrum | ōrandārum | ōrandōrum | |
| Dative | ōrandō | ōrandae | ōrandō | ōrandīs | ōrandīs | ōrandīs | |
| Accusative | ōrandum | ōrandam | ōrandum | ōrandōs | ōrandās | ōranda | |
| Ablative | ōrandō | ōrandā | ōrandō | ōrandīs | ōrandīs | ōrandīs | |
| Vocative | ōrande | ōranda | ōrandum | ōrandī | ōrandae | ōranda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.