orman

See also: Orman

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *orman.

Pronunciation

Audio (file)

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

(poetic) forest
- 1987, Yusif Səmədoğlu, Qətl günü [The Day of Murder]:
  Zülfüqar kişiyə elə bil dünyanı bağışladılar, Zülfüqar kişinin əlindən elə bil dünyanı aldılar: dağları, dərələri, ormanları, nənnidə eşitdiyi gün işığı kimi ilıq laylanı, oğul-uşaq məhəbbətini, ocağa, yurda bağlılığını.
  It was as if the old Zulfuqar was given the world, [and] as if the world was taken away from the old Zulfuqar: the mountains, the valleys, the forests, the lullaby warm as daylight that he heard in the cradle, his childhood love, his attachment to home and hearth.
Synonym: meşə

Declension

Declension of orman
	singular	plural
nominative	orman	ormanlar
definite accusative	ormanı	ormanları
dative	ormana	ormanlara
locative	ormanda	ormanlarda
ablative	ormandan	ormanlardan
definite genitive	ormanın	ormanların

Possessive forms of orman
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanım	ormanlarım
sənin (“your”)	ormanın	ormanların
onun (“his/her/its”)	ormanı	ormanları
bizim (“our”)	ormanımız	ormanlarımız
sizin (“your”)	ormanınız	ormanlarınız
onların (“their”)	ormanı or ormanları	ormanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımı	ormanlarımı
sənin (“your”)	ormanını	ormanlarını
onun (“his/her/its”)	ormanını	ormanlarını
bizim (“our”)	ormanımızı	ormanlarımızı
sizin (“your”)	ormanınızı	ormanlarınızı
onların (“their”)	ormanını or ormanlarını	ormanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanıma	ormanlarıma
sənin (“your”)	ormanına	ormanlarına
onun (“his/her/its”)	ormanına	ormanlarına
bizim (“our”)	ormanımıza	ormanlarımıza
sizin (“your”)	ormanınıza	ormanlarınıza
onların (“their”)	ormanına or ormanlarına	ormanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımda	ormanlarımda
sənin (“your”)	ormanında	ormanlarında
onun (“his/her/its”)	ormanında	ormanlarında
bizim (“our”)	ormanımızda	ormanlarımızda
sizin (“your”)	ormanınızda	ormanlarınızda
onların (“their”)	ormanında or ormanlarında	ormanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımdan	ormanlarımdan
sənin (“your”)	ormanından	ormanlarından
onun (“his/her/its”)	ormanından	ormanlarından
bizim (“our”)	ormanımızdan	ormanlarımızdan
sizin (“your”)	ormanınızdan	ormanlarınızdan
onların (“their”)	ormanından or ormanlarından	ormanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	ormanımın	ormanlarımın
sənin (“your”)	ormanının	ormanlarının
onun (“his/her/its”)	ormanının	ormanlarının
bizim (“our”)	ormanımızın	ormanlarımızın
sizin (“your”)	ormanınızın	ormanlarınızın
onların (“their”)	ormanının or ormanlarının	ormanlarının

Derived terms

ormanlı
ormancıq

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

forest

Declension

Declension of orman

nominative	orman
genitive	ormannıñ
dative	ormanğa
accusative	ormannı
locative	ormanda
ablative	ormandan

References

Mirjejev, V. A.; Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎, Simferopol: Dolya, →ISBN

Gagauz

orman

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

vegetable garden, kitchen garden

Serbo-Croatian

Alternative forms

òrmār

Pronunciation

IPA^(key): /ǒrmaːn/
Hyphenation: or‧man

Noun

òrmān m (Cyrillic spelling о̀рма̄н)

ambry, closet, wardrobe

Declension

Declension of orman

	singular	plural
nominative	òrmān	ormani
genitive	ormána	ormana
dative	ormanu	ormanima
accusative	orman	ormane
vocative	ormanu / ormane	ormani
locative	ormanu	ormanima
instrumental	ormanom	ormanima

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورمان‎ (orman), from Proto-Turkic *orman.

Noun

orman (definite accusative ormanı, plural ormanlar)

forest

Declension

Inflection

Nominative

orman

Definite accusative

ormanı

Singular

Plural

Nominative

orman

ormanlar

Definite accusative

ormanı

ormanları

Dative

ormana

ormanlara

Locative

ormanda

ormanlarda

Ablative

ormandan

ormanlardan

Genitive

ormanın

ormanların

Possessive forms
Nominative
	Singular	Plural
1st singular	ormanım	ormanlarım
2nd singular	ormanın	ormanların
3rd singular	ormanı	ormanları
1st plural	ormanımız	ormanlarımız
2nd plural	ormanınız	ormanlarınız
3rd plural	ormanları	ormanları
Definite accusative
	Singular	Plural
1st singular	ormanımı	ormanlarımı
2nd singular	ormanını	ormanlarını
3rd singular	ormanını	ormanlarını
1st plural	ormanımızı	ormanlarımızı
2nd plural	ormanınızı	ormanlarınızı
3rd plural	ormanlarını	ormanlarını
Dative
	Singular	Plural
1st singular	ormanıma	ormanlarıma
2nd singular	ormanına	ormanlarına
3rd singular	ormanına	ormanlarına
1st plural	ormanımıza	ormanlarımıza
2nd plural	ormanınıza	ormanlarınıza
3rd plural	ormanlarına	ormanlarına
Locative
	Singular	Plural
1st singular	ormanımda	ormanlarımda
2nd singular	ormanında	ormanlarında
3rd singular	ormanında	ormanlarında
1st plural	ormanımızda	ormanlarımızda
2nd plural	ormanınızda	ormanlarınızda
3rd plural	ormanlarında	ormanlarında
Ablative
	Singular	Plural
1st singular	ormanımdan	ormanlarımdan
2nd singular	ormanından	ormanlarından
3rd singular	ormanından	ormanlarından
1st plural	ormanımızdan	ormanlarımızdan
2nd plural	ormanınızdan	ormanlarınızdan
3rd plural	ormanlarından	ormanlarından
Genitive
	Singular	Plural
1st singular	ormanımın	ormanlarımın
2nd singular	ormanının	ormanlarının
3rd singular	ormanının	ormanlarının
1st plural	ormanımızın	ormanlarımızın
2nd plural	ormanınızın	ormanlarınızın
3rd plural	ormanlarının	ormanlarının

Derived terms

ormanlık

Uyghur

Etymology

From Proto-Turkic *orman.

Noun

orman

forest

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.