osadzić

See also: osądzić

Polish

Etymology

From o- +‎ sadzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈsa.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: o‧sa‧dzić

Verb

osadzić pf (imperfective osadzać)

  1. (transitive) to settle, to place (put or fasten something somewhere)
  2. (transitive) to precipitate, to separate (cause to separate from a solution)
  3. (reflexive) to settle, to inhabit (start living somewhere)
  4. (reflexive) to settle, to form sediment, to precipitate

Conjugation
Conjugation of osadzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive osadzić
future tense 1st osadzę osadzimy
2nd osadzisz osadzicie
3rd osadzi osadzą
impersonal osadzi się
past tense 1st osadziłem osadziłam osadziliśmy osadziłyśmy
2nd osadziłeś osadziłaś osadziliście osadziłyście
3rd osadził osadziła osadziło osadzili osadziły
impersonal osadzono
conditional 1st osadziłbym osadziłabym osadzilibyśmy osadziłybyśmy
2nd osadziłbyś osadziłabyś osadzilibyście osadziłybyście
3rd osadziłby osadziłaby osadziłoby osadziliby osadziłyby
impersonal osadzono by
imperative 1st niech osadzę osadźmy
2nd osadź osadźcie
3rd niech osadzi niech osadzą
passive adjectival participle osadzony osadzona osadzone osadzeni osadzone
anterior adverbial participle osadziwszy
verbal noun osadzenie

Further reading
  • osadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osadzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.