ostrzyc

See also: ostrzyć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.stʂɨt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔstʂɨt͡s
  • Syllabification: o‧strzyc

Etymology 1

From o- +‎ strzyc.

Verb

ostrzyc pf (imperfective strzyc or ostrzygać)

  1. (transitive) to shear (e.g. wool), to cut (e.g. hair), to clip, to trim
  2. (reflexive) to shear oneself, to cut one's own hair
  3. (reflexive) to get a haircut
Conjugation
Conjugation of ostrzyc pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ostrzyc
future tense 1st ostrzygę ostrzyżemy
2nd ostrzyżesz ostrzyżecie
3rd ostrzyże ostrzygą
impersonal ostrzyże się
past tense 1st ostrzygłem ostrzygłam ostrzygliśmy ostrzygłyśmy
2nd ostrzygłeś ostrzygłaś ostrzygliście ostrzygłyście
3rd ostrzygł ostrzygła ostrzygło ostrzygli ostrzygły
impersonal ostrzyżono
conditional 1st ostrzygłbym ostrzygłabym ostrzyglibyśmy ostrzygłybyśmy
2nd ostrzygłbyś ostrzygłabyś ostrzyglibyście ostrzygłybyście
3rd ostrzygłby ostrzygłaby ostrzygłoby ostrzygliby ostrzygłyby
impersonal ostrzyżono by
imperative 1st niech ostrzygę ostrzyżmy
2nd ostrzyż ostrzyżcie
3rd niech ostrzyże niech ostrzygą
passive adjectival participle ostrzyżony ostrzyżona ostrzyżone ostrzyżeni ostrzyżone
anterior adverbial participle ostrzygłszy
verbal noun ostrzyżenie

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

ostrzyc f

  1. genitive plural of ostrzyca

Further reading
  • ostrzyc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ostrzyc in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.