oszukać

Polish

Etymology

From o- +‎ szukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈʂu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: o‧szu‧kać

Verb

oszukać pf (imperfective oszukiwać)

  1. (transitive) to deceive
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  2. (reflexive) to be delusional
  3. (reflexive) to deceive each other
  4. (reflexive) to make a wrong judgement

Conjugation
Conjugation of oszukać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oszukać
future tense 1st oszukam oszukamy
2nd oszukasz oszukacie
3rd oszuka oszukają
impersonal oszuka się
past tense 1st oszukałem oszukałam oszukaliśmy oszukałyśmy
2nd oszukałeś oszukałaś oszukaliście oszukałyście
3rd oszukał oszukała oszukało oszukali oszukały
impersonal oszukano
conditional 1st oszukałbym oszukałabym oszukalibyśmy oszukałybyśmy
2nd oszukałbyś oszukałabyś oszukalibyście oszukałybyście
3rd oszukałby oszukałaby oszukałoby oszukaliby oszukałyby
impersonal oszukano by
imperative 1st niech oszukam oszukajmy
2nd oszukaj oszukajcie
3rd niech oszuka niech oszukają
passive adjectival participle oszukany oszukana oszukane oszukani oszukane
anterior adverbial participle oszukawszy
verbal noun oszukanie
adjective
nouns

Further reading
  • oszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oszukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.