otomobilcilik

Turkish

Etymology

From otomobilci +‎ -lik.

Pronunciation
  • IPA(key): [otomobiɫd͡ʒiɫic]
  • Hyphenation: o‧to‧mo‧bil‧ci‧lik

Noun

otomobilcilik (definite accusative otomobilciliği, plural otomobilcilikler)

  1. The job of the automobile retailer

Declension
Inflection
Nominative otomobilcilik
Definite accusative otomobilciliği
Singular Plural
Nominative otomobilcilik otomobilcilikler
Definite accusative otomobilciliği otomobilcilikleri
Dative otomobilciliğe otomobilciliklere
Locative otomobilcilikte otomobilciliklerde
Ablative otomobilcilikten otomobilciliklerden
Genitive otomobilciliğin otomobilciliklerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular otomobilciliğim otomobilciliklerim
2nd singular otomobilciliğin otomobilciliklerin
3rd singular otomobilciliği otomobilcilikleri
1st plural otomobilciliğimiz otomobilciliklerimiz
2nd plural otomobilciliğiniz otomobilcilikleriniz
3rd plural otomobilcilikleri otomobilcilikleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular otomobilciliğim otomobilciliklerim
2nd singular otomobilciliksin otomobilciliklersin
3rd singular otomobilcilik
otomobilciliktir		 otomobilcilikler
otomobilciliklerdir
1st plural otomobilciliğiz otomobilcilikleriz
2nd plural otomobilciliksiniz otomobilciliklersiniz
3rd plural otomobilcilikler otomobilciliklerdir

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.