otruć

Polish

Etymology

From o- +‎ truć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔ.trut͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtrut͡ɕ
  • Syllabification: o‧truć

Verb

otruć pf (imperfective truć or otruwać)

  1. (transitive) to poison (kill or injure using poison)
  2. (reflexive) to poison oneself (kill oneself using poison)

Conjugation
Conjugation of otruć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otruć
future tense 1st otruję otrujemy
2nd otrujesz otrujecie
3rd otruje otrują
impersonal otruje się
past tense 1st otrułem otrułam otruliśmy otrułyśmy
2nd otrułeś otrułaś otruliście otrułyście
3rd otruł otruła otruło otruli otruły
impersonal otruto
conditional 1st otrułbym otrułabym otrulibyśmy otrułybyśmy
2nd otrułbyś otrułabyś otrulibyście otrułybyście
3rd otrułby otrułaby otrułoby otruliby otrułyby
impersonal otruto by
imperative 1st niech otruję otrujmy
2nd otruj otrujcie
3rd niech otruje niech otrują
passive adjectival participle otruty otruta otrute otruci otrute
anterior adverbial participle otruwszy
verbal noun otrucie

Further reading
  • otruć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otruć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.