otulać

Polish

Etymology

From otulić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈtu.lat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ulat͡ɕ
  • Syllabification: o‧tu‧lać

Verb

otulać impf (perfective otulić)

  1. (transitive) to wrap up, to tuck up, to tuck in
  2. (reflexive) to wrap oneself up, to tuck oneself up

Conjugation
Conjugation of otulać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otulać
present tense 1st otulam otulamy
2nd otulasz otulacie
3rd otula otulają
impersonal otula się
past tense 1st otulałem otulałam otulaliśmy otulałyśmy
2nd otulałeś otulałaś otulaliście otulałyście
3rd otulał otulała otulało otulali otulały
impersonal otulano
future tense 1st będę otulał,
będę otulać
 będę otulała,
będę otulać
 będziemy otulali,
będziemy otulać
 będziemy otulały,
będziemy otulać
2nd będziesz otulał,
będziesz otulać
 będziesz otulała,
będziesz otulać
 będziecie otulali,
będziecie otulać
 będziecie otulały,
będziecie otulać
3rd będzie otulał,
będzie otulać
 będzie otulała,
będzie otulać
 będzie otulało,
będzie otulać
 będą otulali,
będą otulać
 będą otulały,
będą otulać
impersonal będzie otulać się
conditional 1st otulałbym otulałabym otulalibyśmy otulałybyśmy
2nd otulałbyś otulałabyś otulalibyście otulałybyście
3rd otulałby otulałaby otulałoby otulaliby otulałyby
impersonal otulano by
imperative 1st niech otulam otulajmy
2nd otulaj otulajcie
3rd niech otula niech otulają
active adjectival participle otulający otulająca otulające otulający otulające
passive adjectival participle otulany otulana otulane otulani otulane
contemporary adverbial participle otulając
verbal noun otulanie
noun

Further reading
  • otulać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otulać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.