oyuncak

Turkish

Etymology

From Proto-Turkic [Term?]. Compare to Azerbaijani oyuncaq, Turkmen oýuncak, Tatar уенчык (uyençıq). Related to oyun (“game”), from oynamak (“to play with”). Synchronically, oynamak +‎ -cak.

Noun

oyuncak (definite accusative oyuncağı, plural oyuncaklar)

  1. toy

Declension
Inflection
Nominative oyuncak
Definite accusative oyuncağı
Singular Plural
Nominative oyuncak oyuncaklar
Definite accusative oyuncağı oyuncakları
Dative oyuncağa oyuncaklara
Locative oyuncakta oyuncaklarda
Ablative oyuncaktan oyuncaklardan
Genitive oyuncağın oyuncakların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular oyuncağım oyuncaklarım
2nd singular oyuncağın oyuncakların
3rd singular oyuncağı oyuncakları
1st plural oyuncağımız oyuncaklarımız
2nd plural oyuncağınız oyuncaklarınız
3rd plural oyuncakları oyuncakları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular oyuncağım oyuncaklarım
2nd singular oyuncaksın oyuncaklarsın
3rd singular oyuncak
oyuncaktır		 oyuncaklar
oyuncaklardır
1st plural oyuncakız oyuncaklarız
2nd plural oyuncaksınız oyuncaklarsınız
3rd plural oyuncaklar oyuncaklardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.