pabulatorius
Latin
Etymology
From pābulātor (“forager”), from pābulor (“I eat fodder, graze; forage”), from pābulum (“food, nourishment; fodder”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /paː.bu.laːˈtoː.ri.us/, [päːbʊɫ̪äːˈt̪oːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pa.bu.laˈto.ri.us/, [päbuläˈt̪ɔːrius]
Adjective
pābulātōrius (feminine pābulātōria, neuter pābulātōrium); first/second-declension adjective
- Of or for fodder.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pābulātōrius | pābulātōria | pābulātōrium | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōria | |
| Genitive | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōriī | pābulātōriōrum | pābulātōriārum | pābulātōriōrum | |
| Dative | pābulātōriō | pābulātōriō | pābulātōriīs | ||||
| Accusative | pābulātōrium | pābulātōriam | pābulātōrium | pābulātōriōs | pābulātōriās | pābulātōria | |
| Ablative | pābulātōriō | pābulātōriā | pābulātōriō | pābulātōriīs | |||
| Vocative | pābulātōrie | pābulātōria | pābulātōrium | pābulātōriī | pābulātōriae | pābulātōria | |
References
- “pabulatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pabulatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.