pacáil

Irish

Etymology

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /pˠaˈkɑːlʲ/
(Connacht) IPA^(key): /ˈpˠakɑːlʲ/
(Ulster) IPA^(key): /ˈpˠakælʲ/

Verb

pacáil (present analytic pacálann, future analytic pacálfaidh, verbal noun pacáil, past participle pacáilte)

to pack (put or bring things together in a limited or confined space, especially for storage or transport), to box (place inside a box)

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	pacálaim	pacálann tú; pacálair^†	pacálann sé, sí	pacálaimid	pacálann sibh	pacálann siad; pacálaid^†	a phacálann; a phacálas / a bpacálann; a bpacálas	pacáiltear
	past	phacáil mé; phacálas	phacáil tú; phacálais	phacáil sé, sí	phacálamar; phacáil muid	phacáil sibh; phacálabhair	phacáil siad; phacáladar	a phacáil / ar phacáil*	pacáladh
	past habitual	phacálainn	phacáilteá	phacáladh sé, sí	phacálaimis; phacáladh muid	phacáladh sibh	phacálaidís; phacáladh siad	a phacáladh / ar phacáladh*	phacáiltí
	future	pacálfaidh mé; pacálfad	pacálfaidh tú; pacálfair^†	pacálfaidh sé, sí	pacálfaimid; pacálfaidh muid	pacálfaidh sibh	pacálfaidh siad; pacálfaid^†	a phacálfaidh; a phacálfas / a bpacálfaidh; a bpacálfas	pacálfar
conditional		phacálfainn / bpacálfainn‡‡	phacálfá / bpacálfá‡‡	phacálfadh sé, sí / bpacálfadh sé, sí‡‡	phacálfaimis; phacálfadh muid / bpacálfaimis‡‡; bpacálfadh muid‡‡	phacálfadh sibh / bpacálfadh sibh‡‡	phacálfaidís; phacálfadh siad / bpacálfaidís‡‡; bpacálfadh siad‡‡	a phacálfadh / ar phacálfadh*	phacálfaí / bpacálfaí‡‡
subjunctive	present	go bpacála mé; go bpacálad^†	go bpacála tú; go bpacálair^†	go bpacála sé, sí	go bpacálaimid; go bpacála muid	go bpacála sibh	go bpacála siad; go bpacálaid^†	—	go bpacáiltear
subjunctive	past	dá bpacálainn	dá bpacáilteá	dá bpacáladh sé, sí	dá bpacálaimis; dá bpacáladh muid	dá bpacáladh sibh	dá bpacálaidís; dá bpacáladh siad	—	dá bpacáiltí
imperative		pacálaim	pacáil	pacáladh sé, sí	pacálaimis	pacálaigí; pacálaidh^†	pacálaidís	—	pacáiltear
verbal noun		pacáil
past participle		pacáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

pacáil m (genitive singular pacála)

verbal noun of pacáil
packing, packaging

Declension

Declension of pacáil

Third declension

Bare forms (no plural of this noun)

Case	Singular
Nominative	pacáil
Vocative	a phacáil
Genitive	pacála
Dative	pacáil

Forms with the definite article:

Case	Singular
Nominative	an pacáil
Genitive	an phacála
Dative	leis an bpacáil don phacáil

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
pacáil	phacáil	bpacáil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

"pacáil" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.