paedicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of paedīcō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | paedīcātus | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |
| Genitive | paedīcātī | paedīcātae | paedīcātī | paedīcātōrum | paedīcātārum | paedīcātōrum | |
| Dative | paedīcātō | paedīcātae | paedīcātō | paedīcātīs | paedīcātīs | paedīcātīs | |
| Accusative | paedīcātum | paedīcātam | paedīcātum | paedīcātōs | paedīcātās | paedīcāta | |
| Ablative | paedīcātō | paedīcātā | paedīcātō | paedīcātīs | paedīcātīs | paedīcātīs | |
| Vocative | paedīcāte | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.