panacinus
Latin
Etymology
From panacēa (“particular kind of plant, believed to cure all diseases; panacea”), from Ancient Greek πανάκεια (panákeia), from πανακής (panakḗs, “all-healing”), from πᾶν (pân, “all”) + ἄκος (ákos, “cure”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /paˈna.ki.nus/, [päˈnäkɪnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /paˈna.t͡ʃi.nus/, [päˈnäːt͡ʃinus]
Adjective
panacinus (feminine panacina, neuter panacinum); first/second-declension adjective
- made of the panacea
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | panacinus | panacina | panacinum | panacinī | panacinae | panacina | |
| Genitive | panacinī | panacinae | panacinī | panacinōrum | panacinārum | panacinōrum | |
| Dative | panacinō | panacinō | panacinīs | ||||
| Accusative | panacinum | panacinam | panacinum | panacinōs | panacinās | panacina | |
| Ablative | panacinō | panacinā | panacinō | panacinīs | |||
| Vocative | panacine | panacina | panacinum | panacinī | panacinae | panacina | |
Related terms
References
- “panacinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- panacinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.