pandiculatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pandiculor
Participle
pandiculātus m (feminine pandiculāta, neuter pandiculātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pandiculātus | pandiculāta | pandiculātum | pandiculātī | pandiculātae | pandiculāta | |
| Genitive | pandiculātī | pandiculātae | pandiculātī | pandiculātōrum | pandiculātārum | pandiculātōrum | |
| Dative | pandiculātō | pandiculātae | pandiculātō | pandiculātīs | pandiculātīs | pandiculātīs | |
| Accusative | pandiculātum | pandiculātam | pandiculātum | pandiculātōs | pandiculātās | pandiculāta | |
| Ablative | pandiculātō | pandiculātā | pandiculātō | pandiculātīs | pandiculātīs | pandiculātīs | |
| Vocative | pandiculāte | pandiculāta | pandiculātum | pandiculātī | pandiculātae | pandiculāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.