panować

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish panować.

Pronunciation
  • IPA(key): /paˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: pa‧no‧wać

Verb

panować impf

  1. (intransitive) to be widespread; to prevail (of a condition, idea, etc.)
    Z powodu wojny domowej w kraju panuje głód. ― Due to the civil war, there is widespread hunger in the country.
    W firmie panowało przekonanie, że ten projekt jest skazany na porażkę. ― There was a general conviction in the company that this project is doomed to failure.
  2. (intransitive) to be in control [+ nad (instrumental) = of something]
    Panuj nad sobą! ― Control yourself!
  3. (intransitive) to rule; to reign [+ nad (instrumental) = over something]
    • 1999, Biblia Tysiąclecia:
      Wtedy wystąpi potężny król i będzie panował nad wielkim królestwem, postępując według swego upodobania.
      And a valiant king shall stand up, that shall rule over a great dominion and do according to his will.

Conjugation
Conjugation of panować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive panować
present tense 1st panuję panujemy
2nd panujesz panujecie
3rd panuje panują
impersonal panuje się
past tense 1st panowałem panowałam panowaliśmy panowałyśmy
2nd panowałeś panowałaś panowaliście panowałyście
3rd panował panowała panowało panowali panowały
impersonal panowano
future tense 1st będę panował,
będę panować
 będę panowała,
będę panować
 będziemy panowali,
będziemy panować
 będziemy panowały,
będziemy panować
2nd będziesz panował,
będziesz panować
 będziesz panowała,
będziesz panować
 będziecie panowali,
będziecie panować
 będziecie panowały,
będziecie panować
3rd będzie panował,
będzie panować
 będzie panowała,
będzie panować
 będzie panowało,
będzie panować
 będą panowali,
będą panować
 będą panowały,
będą panować
impersonal będzie panować się
conditional 1st panowałbym panowałabym panowalibyśmy panowałybyśmy
2nd panowałbyś panowałabyś panowalibyście panowałybyście
3rd panowałby panowałaby panowałoby panowaliby panowałyby
impersonal panowano by
imperative 1st niech panuję panujmy
2nd panuj panujcie
3rd niech panuje niech panują
active adjectival participle panujący panująca panujące panujący panujące
contemporary adverbial participle panując
verbal noun panowanie

Further reading
  • panować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • panować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.