pełnomocny

Polish

Etymology

From pełny +‎ -o- +‎ mocny.

Pronunciation

IPA^(key): /pɛw.nɔˈmɔt͡s.nɨ/

Adjective

pełnomocny (not comparable)

plenipotent, plenipotentiary, entitled

Declension

declension of pełnomocny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	pełnomocny		pełnomocne	pełnomocna	pełnomocni	pełnomocne
genitive	pełnomocnego			pełnomocnej	pełnomocnych
dative	pełnomocnemu			pełnomocnej	pełnomocnym
accusative	pełnomocnego	pełnomocny	pełnomocne	pełnomocną	pełnomocnych	pełnomocne
instrumental	pełnomocnym			pełnomocną	pełnomocnymi
locative	pełnomocnym			pełnomocnej	pełnomocnych

Further reading

pełnomocny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pełnomocny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.