pectinarius
Latin
Etymology
From pecten (“comb”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pek.tiˈnaː.ri.us/, [pɛkt̪ɪˈnäːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pek.tiˈna.ri.us/, [pekt̪iˈnäːrius]
Adjective
pectinārius (feminine pectināria, neuter pectinārium); first/second-declension adjective
- of or pertaining to combs.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pectinārius | pectināria | pectinārium | pectināriī | pectināriae | pectināria | |
| Genitive | pectināriī | pectināriae | pectināriī | pectināriōrum | pectināriārum | pectināriōrum | |
| Dative | pectināriō | pectināriō | pectināriīs | ||||
| Accusative | pectinārium | pectināriam | pectinārium | pectināriōs | pectināriās | pectināria | |
| Ablative | pectināriō | pectināriā | pectināriō | pectināriīs | |||
| Vocative | pectinārie | pectināria | pectinārium | pectināriī | pectināriae | pectināria | |
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | pectinārius | pectināriī |
| Genitive | pectināriī pectinārī1 |
pectināriōrum |
| Dative | pectināriō | pectināriīs |
| Accusative | pectinārium | pectināriōs |
| Ablative | pectināriō | pectināriīs |
| Vocative | pectinārie | pectināriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
References
- “pectinarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pectinarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.