peena
Ingrian
    
    Etymology
    
From Proto-Finnic *peena. Cognates include Finnish piena and Estonian põõn.
Pronunciation
    
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpeːnɑ/, [ˈpeːn]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈpeːnɑ/, [ˈpe̝ːnɑ]
- Rhymes: -eːn, -eːnɑ
- Hyphenation: pee‧na
- Homophone: peeni
Declension
    
| Declension of peena (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | peena | peenat | 
| genitive | peenan | peenoin | 
| partitive | peenaa | peenoja | 
| illative | peenaa | peenoi | 
| inessive | peenaas | peenois | 
| elative | peenast | peenoist | 
| allative | peenalle | peenoille | 
| adessive | peenaal | peenoil | 
| ablative | peenalt | peenoilt | 
| translative | peenaks | peenoiks | 
| essive | peenanna, peenaan | peenoinna, peenoin | 
| exessive1) | peenant | peenoint | 
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
    
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 404
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.