pensitatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pensitō.
Participle
pēnsitātus (feminine pēnsitāta, neuter pēnsitātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pēnsitātus | pēnsitāta | pēnsitātum | pēnsitātī | pēnsitātae | pēnsitāta | |
| Genitive | pēnsitātī | pēnsitātae | pēnsitātī | pēnsitātōrum | pēnsitātārum | pēnsitātōrum | |
| Dative | pēnsitātō | pēnsitātō | pēnsitātīs | ||||
| Accusative | pēnsitātum | pēnsitātam | pēnsitātum | pēnsitātōs | pēnsitātās | pēnsitāta | |
| Ablative | pēnsitātō | pēnsitātā | pēnsitātō | pēnsitātīs | |||
| Vocative | pēnsitāte | pēnsitāta | pēnsitātum | pēnsitātī | pēnsitātae | pēnsitāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.