perbacchatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of perbacchor.
Participle
perbacchātus m (feminine perbacchāta, neuter perbacchātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | perbacchātus | perbacchāta | perbacchātum | perbacchātī | perbacchātae | perbacchāta | |
| Genitive | perbacchātī | perbacchātae | perbacchātī | perbacchātōrum | perbacchātārum | perbacchātōrum | |
| Dative | perbacchātō | perbacchātō | perbacchātīs | ||||
| Accusative | perbacchātum | perbacchātam | perbacchātum | perbacchātōs | perbacchātās | perbacchāta | |
| Ablative | perbacchātō | perbacchātā | perbacchātō | perbacchātīs | |||
| Vocative | perbacchāte | perbacchāta | perbacchātum | perbacchātī | perbacchātae | perbacchāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.