percutiens
Latin
Etymology
Present participle of percutiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | percutiēns | percutiēns | percutientēs | percutientia | |
| Genitive | percutientis | percutientis | percutientium | percutientium | |
| Dative | percutientī | percutientī | percutientibus | percutientibus | |
| Accusative | percutientem | percutiēns | percutientēs | percutientia | |
| Ablative | percutientī | percutientī | percutientibus | percutientibus | |
| Vocative | percutiēns | percutiēns | percutientēs | percutientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.