perditurus
Latin
Etymology
Future active participle of perdō.
Participle
perditūrus m (feminine perditūra, neuter perditūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | perditūrus | perditūra | perditūrum | perditūrī | perditūrae | perditūra | |
| Genitive | perditūrī | perditūrae | perditūrī | perditūrōrum | perditūrārum | perditūrōrum | |
| Dative | perditūrō | perditūrae | perditūrō | perditūrīs | perditūrīs | perditūrīs | |
| Accusative | perditūrum | perditūram | perditūrum | perditūrōs | perditūrās | perditūra | |
| Ablative | perditūrō | perditūrā | perditūrō | perditūrīs | perditūrīs | perditūrīs | |
| Vocative | perditūre | perditūra | perditūrum | perditūrī | perditūrae | perditūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.