perquisitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of perquīrō.
Participle
perquīsītus (feminine perquīsīta, neuter perquīsītum); first/second-declension participle
- searched (for)
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | perquīsītus | perquīsīta | perquīsītum | perquīsītī | perquīsītae | perquīsīta | |
| Genitive | perquīsītī | perquīsītae | perquīsītī | perquīsītōrum | perquīsītārum | perquīsītōrum | |
| Dative | perquīsītō | perquīsītō | perquīsītīs | ||||
| Accusative | perquīsītum | perquīsītam | perquīsītum | perquīsītōs | perquīsītās | perquīsīta | |
| Ablative | perquīsītō | perquīsītā | perquīsītō | perquīsītīs | |||
| Vocative | perquīsīte | perquīsīta | perquīsītum | perquīsītī | perquīsītae | perquīsīta | |
References
- “perquisitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perquisitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perquisitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.