pertransiens
Latin
Etymology
Present participle of pertranseō.
Participle
pertransiēns m, f, n (genitive pertransientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | pertransiēns | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia | |
| Genitive | pertransientis | pertransientis | pertransientium | pertransientium | |
| Dative | pertransientī | pertransientī | pertransientibus | pertransientibus | |
| Accusative | pertransientem | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia | |
| Ablative | pertransientī | pertransientī | pertransientibus | pertransientibus | |
| Vocative | pertransiēns | pertransiēns | pertransientēs | pertransientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.