pięknieć

Polish

From piękny +‎ -eć.

pięknieć impf (perfective wypięknieć)

(intransitive) to become prettier, grow in beauty
Synonym: ładnieć

Antonym: brzydnąć

Conjugation of pięknieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pięknieć
present tense	1^st	pięknieję			piękniejemy
	2^nd	piękniejesz			piękniejecie
	3^rd	pięknieje			pięknieją
	impersonal	pięknieje się
past tense	1^st	piękniałem	piękniałam		pięknieliśmy	piękniałyśmy
	2^nd	piękniałeś	piękniałaś		pięknieliście	piękniałyście
	3^rd	piękniał	piękniała	piękniało	pięknieli	piękniały
	impersonal	piękniano
future tense	1^st	będę piękniał, będę pięknieć	będę piękniała, będę pięknieć		będziemy pięknieli, będziemy pięknieć	będziemy piękniały, będziemy pięknieć
	2^nd	będziesz piękniał, będziesz pięknieć	będziesz piękniała, będziesz pięknieć		będziecie pięknieli, będziecie pięknieć	będziecie piękniały, będziecie pięknieć
	3^rd	będzie piękniał, będzie pięknieć	będzie piękniała, będzie pięknieć	będzie piękniało, będzie pięknieć	będą pięknieli, będą pięknieć	będą piękniały, będą pięknieć
	impersonal	będzie pięknieć się
conditional	1^st	piękniałbym	piękniałabym		pięknielibyśmy	piękniałybyśmy
	2^nd	piękniałbyś	piękniałabyś		pięknielibyście	piękniałybyście
	3^rd	piękniałby	piękniałaby	piękniałoby	pięknieliby	piękniałyby
	impersonal	piękniano by
imperative	1^st	niech pięknieję			piękniejmy
	2^nd	piękniej			piękniejcie
	3^rd	niech pięknieje			niech pięknieją
active adjectival participle		piękniejący	piękniejąca	piękniejące	piękniejący	piękniejące
contemporary adverbial participle		piękniejąc
verbal noun		pięknienie

adjective

adverb

nouns