picować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /piˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: pi‧co‧wać

Etymology 1

Uncertain. Perhaps borrowed from German putzen + -ować. If so, then a doublet of pucować.

Verb

picować impf

  1. (transitive, colloquial) to blag, to fib (to deceive)
    Synonyms: see Thesaurus:oszukać
  2. (transitive, colloquial) to pimp out (to make showy improvements to)
  3. (reflexive, colloquial) to dress up (to put on special or fancy clothes)
    Synonym: stroić się
Conjugation
Conjugation of picować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive picować
present tense 1st picuję picujemy
2nd picujesz picujecie
3rd picuje picują
impersonal picuje się
past tense 1st picowałem picowałam picowaliśmy picowałyśmy
2nd picowałeś picowałaś picowaliście picowałyście
3rd picował picowała picowało picowali picowały
impersonal picowano
future tense 1st będę picował,
będę picować
 będę picowała,
będę picować
 będziemy picowali,
będziemy picować
 będziemy picowały,
będziemy picować
2nd będziesz picował,
będziesz picować
 będziesz picowała,
będziesz picować
 będziecie picowali,
będziecie picować
 będziecie picowały,
będziecie picować
3rd będzie picował,
będzie picować
 będzie picowała,
będzie picować
 będzie picowało,
będzie picować
 będą picowali,
będą picować
 będą picowały,
będą picować
impersonal będzie picować się
conditional 1st picowałbym picowałabym picowalibyśmy picowałybyśmy
2nd picowałbyś picowałabyś picowalibyście picowałybyście
3rd picowałby picowałaby picowałoby picowaliby picowałyby
impersonal picowano by
imperative 1st niech picuję picujmy
2nd picuj picujcie
3rd niech picuje niech picują
active adjectival participle picujący picująca picujące picujący picujące
passive adjectival participle picowany picowana picowane picowani picowane
contemporary adverbial participle picując
verbal noun picowanie
Derived terms
verbs
  • odpicować pf
  • odpicowywać impf
adverb
nouns
  • pic
  • picer
  • picuś

Etymology 2

Inherited from Old Polish picować. By surface analysis, pica +‎ -ować.

Verb

picować impf

  1. (intransitive, obsolete) to forage (to demand food for the army from the local population)
Conjugation
Conjugation of picować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive picować
present tense 1st picuję picujemy
2nd picujesz picujecie
3rd picuje picują
impersonal picuje się
past tense 1st picowałem picowałam picowaliśmy picowałyśmy
2nd picowałeś picowałaś picowaliście picowałyście
3rd picował picowała picowało picowali picowały
impersonal picowano
future tense 1st będę picował,
będę picować
 będę picowała,
będę picować
 będziemy picowali,
będziemy picować
 będziemy picowały,
będziemy picować
2nd będziesz picował,
będziesz picować
 będziesz picowała,
będziesz picować
 będziecie picowali,
będziecie picować
 będziecie picowały,
będziecie picować
3rd będzie picował,
będzie picować
 będzie picowała,
będzie picować
 będzie picowało,
będzie picować
 będą picowali,
będą picować
 będą picowały,
będą picować
impersonal będzie picować się
conditional 1st picowałbym picowałabym picowalibyśmy picowałybyśmy
2nd picowałbyś picowałabyś picowalibyście picowałybyście
3rd picowałby picowałaby picowałoby picowaliby picowałyby
impersonal picowano by
imperative 1st niech picuję picujmy
2nd picuj picujcie
3rd niech picuje niech picują
active adjectival participle picujący picująca picujące picujący picujące
contemporary adverbial participle picując
verbal noun picowanie
Derived terms
noun
  • picownik

Further reading
  • picować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • picować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.