pigneratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of pignerō.
Participle
pignerātus m (feminine pignerāta, neuter pignerātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pignerātus | pignerāta | pignerātum | pignerātī | pignerātae | pignerāta | |
| Genitive | pignerātī | pignerātae | pignerātī | pignerātōrum | pignerātārum | pignerātōrum | |
| Dative | pignerātō | pignerātae | pignerātō | pignerātīs | pignerātīs | pignerātīs | |
| Accusative | pignerātum | pignerātam | pignerātum | pignerātōs | pignerātās | pignerāta | |
| Ablative | pignerātō | pignerātā | pignerātō | pignerātīs | pignerātīs | pignerātīs | |
| Vocative | pignerāte | pignerāta | pignerātum | pignerātī | pignerātae | pignerāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.