piknąć

Polish

Etymology

From pikać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpik.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pik‧nąć

Verb

piknąć pf (imperfective pikać)

  1. (intransitive) to beep, to peep, to pip
  2. (intransitive, of heart) to beat, to throb
    Synonym: uderzyć
  3. (transitive, colloquial) to jab, to prick
    Synonym: ukłuć

Conjugation
Conjugation of piknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive piknąć
future tense 1st piknę pikniemy
2nd pikniesz pikniecie
3rd piknie pikną
impersonal piknie się
past tense 1st piknąłem piknęłam piknęliśmy piknęłyśmy
2nd piknąłeś piknęłaś piknęliście piknęłyście
3rd piknął piknęła piknęło piknęli piknęły
impersonal piknięto
conditional 1st piknąłbym piknęłabym piknęlibyśmy piknęłybyśmy
2nd piknąłbyś piknęłabyś piknęlibyście piknęłybyście
3rd piknąłby piknęłaby piknęłoby piknęliby piknęłyby
impersonal piknięto by
imperative 1st niech piknę piknijmy
2nd piknij piknijcie
3rd niech piknie niech pikną
passive adjectival participle piknięty piknięta piknięte piknięci piknięte
anterior adverbial participle piknąwszy
verbal noun piknięcie

Derived terms
noun
  • piknięcie
nouns

Further reading
  • piknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • piknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.