pikować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /piˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: pi‧ko‧wać

Etymology 1

Borrowed from English peak + -ować.

Verb

pikować impf (perfective spikować)

  1. (intransitive, of aircraft) to dive in flying (to fly down a steep track towards the ground)
    Synonym: nurkować
Conjugation
Conjugation of pikować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pikować
present tense 1st pikuję pikujemy
2nd pikujesz pikujecie
3rd pikuje pikują
impersonal pikuje się
past tense 1st pikowałem pikowałam pikowaliśmy pikowałyśmy
2nd pikowałeś pikowałaś pikowaliście pikowałyście
3rd pikował pikowała pikowało pikowali pikowały
impersonal pikowano
future tense 1st będę pikował,
będę pikować
 będę pikowała,
będę pikować
 będziemy pikowali,
będziemy pikować
 będziemy pikowały,
będziemy pikować
2nd będziesz pikował,
będziesz pikować
 będziesz pikowała,
będziesz pikować
 będziecie pikowali,
będziecie pikować
 będziecie pikowały,
będziecie pikować
3rd będzie pikował,
będzie pikować
 będzie pikowała,
będzie pikować
 będzie pikowało,
będzie pikować
 będą pikowali,
będą pikować
 będą pikowały,
będą pikować
impersonal będzie pikować się
conditional 1st pikowałbym pikowałabym pikowalibyśmy pikowałybyśmy
2nd pikowałbyś pikowałabyś pikowalibyście pikowałybyście
3rd pikowałby pikowałaby pikowałoby pikowaliby pikowałyby
impersonal pikowano by
imperative 1st niech pikuję pikujmy
2nd pikuj pikujcie
3rd niech pikuje niech pikują
active adjectival participle pikujący pikująca pikujące pikujący pikujące
contemporary adverbial participle pikując
verbal noun pikowanie

Etymology 2

Borrowed from French piquer (“to prick, to stitch together”) + -ować.

Verb

pikować impf (perfective przepikować)

  1. (transitive) to sew together (two sheets of fabric with some insulation between them) in a pattern

pikować impf (perfective przepikować or zapikować)

  1. (transitive) to replant (seedlings) into larger flowerpots
Conjugation
Conjugation of pikować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pikować
present tense 1st pikuję pikujemy
2nd pikujesz pikujecie
3rd pikuje pikują
impersonal pikuje się
past tense 1st pikowałem pikowałam pikowaliśmy pikowałyśmy
2nd pikowałeś pikowałaś pikowaliście pikowałyście
3rd pikował pikowała pikowało pikowali pikowały
impersonal pikowano
future tense 1st będę pikował,
będę pikować
 będę pikowała,
będę pikować
 będziemy pikowali,
będziemy pikować
 będziemy pikowały,
będziemy pikować
2nd będziesz pikował,
będziesz pikować
 będziesz pikowała,
będziesz pikować
 będziecie pikowali,
będziecie pikować
 będziecie pikowały,
będziecie pikować
3rd będzie pikował,
będzie pikować
 będzie pikowała,
będzie pikować
 będzie pikowało,
będzie pikować
 będą pikowali,
będą pikować
 będą pikowały,
będą pikować
impersonal będzie pikować się
conditional 1st pikowałbym pikowałabym pikowalibyśmy pikowałybyśmy
2nd pikowałbyś pikowałabyś pikowalibyście pikowałybyście
3rd pikowałby pikowałaby pikowałoby pikowaliby pikowałyby
impersonal pikowano by
imperative 1st niech pikuję pikujmy
2nd pikuj pikujcie
3rd niech pikuje niech pikują
active adjectival participle pikujący pikująca pikujące pikujący pikujące
passive adjectival participle pikowany pikowana pikowane pikowani pikowane
contemporary adverbial participle pikując
verbal noun pikowanie

Further reading
  • pikować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pikować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.