plaat

See also: plåt

Dutch

Etymology

From Middle Dutch plate, from Old French plate.

Pronunciation
  • IPA(key): /plaːt/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: plaat
  • Rhymes: -aːt
  • Homophone: Plaat

Noun

plaat f (plural platen, diminutive plaatje n)

  1. board, sheet, plate
  2. record (e.g. an LP)

Derived terms

Descendants
  • → Aukan: palati
  • → Indonesian: pelat
  • → Papiamentu: plachi (from the diminutive)
  • → Sranan Tongo: plât
    • → Caribbean Javanese: pelat

Estonian

Etymology

From Low German plate.

Noun

plaat (genitive plaadi, partitive plaati)

  1. tile, slab, plate, board
  2. record (phonograph), CD, DVD

Inflection
Declension of plaat (type riik)
singular plural
nominative plaat plaadid
genitive plaadi plaatide
partitive plaati plaate / plaatisid
illative plaati / plaadisse plaatidesse / plaadesse
inessive plaadis plaatides / plaades
elative plaadist plaatidest / plaadest
allative plaadile plaatidele / plaadele
adessive plaadil plaatidel / plaadel
ablative plaadilt plaatidelt / plaadelt
translative plaadiks plaatideks / plaadeks
terminative plaadini plaatideni
essive plaadina plaatidena
abessive plaadita plaatideta
comitative plaadiga plaatidega

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.