placandus
Latin
Etymology
Future passive participle of plācō.
Participle
plācandus (feminine plācanda, neuter plācandum); first/second-declension participle
- which is to be appeased
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | plācandus | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |
| Genitive | plācandī | plācandae | plācandī | plācandōrum | plācandārum | plācandōrum | |
| Dative | plācandō | plācandō | plācandīs | ||||
| Accusative | plācandum | plācandam | plācandum | plācandōs | plācandās | plācanda | |
| Ablative | plācandō | plācandā | plācandō | plācandīs | |||
| Vocative | plācande | plācanda | plācandum | plācandī | plācandae | plācanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.