placiturus
Latin
Etymology
Future active participle of placeō.
Participle
placitūrus m (feminine placitūra, neuter placitūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | placitūrus | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra | |
| Genitive | placitūrī | placitūrae | placitūrī | placitūrōrum | placitūrārum | placitūrōrum | |
| Dative | placitūrō | placitūrae | placitūrō | placitūrīs | placitūrīs | placitūrīs | |
| Accusative | placitūrum | placitūram | placitūrum | placitūrōs | placitūrās | placitūra | |
| Ablative | placitūrō | placitūrā | placitūrō | placitūrīs | placitūrīs | placitūrīs | |
| Vocative | placitūre | placitūra | placitūrum | placitūrī | placitūrae | placitūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.