planissimus
Latin
Adjective
plānissimus (feminine plānissima, neuter plānissimum); first/second declension
- superlative degree of plānus
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | plānissimus | plānissima | plānissimum | plānissimī | plānissimae | plānissima | |
| Genitive | plānissimī | plānissimae | plānissimī | plānissimōrum | plānissimārum | plānissimōrum | |
| Dative | plānissimō | plānissimō | plānissimīs | ||||
| Accusative | plānissimum | plānissimam | plānissimum | plānissimōs | plānissimās | plānissima | |
| Ablative | plānissimō | plānissimā | plānissimō | plānissimīs | |||
| Vocative | plānissime | plānissima | plānissimum | plānissimī | plānissimae | plānissima | |
References
- planissimus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- the law orders, forbids (expressly, distinctly): lex iubet, vetat (dilucide, planissime)
- the law orders, forbids (expressly, distinctly): lex iubet, vetat (dilucide, planissime)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.